NAKiL ::: Vazgeçen, cayan, dönen. * Çekinen, kaçınan.

NAKiL ::: Nakleden, işittiğini anlatan.

NAKiL ::: Yol, tarik. * Bir yürüme çeşidi.

nâkil ::: (a. s. nakl'den. c. : nâkılân) : 1) taşıyan. 2) geçiren. 3) çeviren [bir dilden-] . 4) işittiğini anlatan. 5) fiz. *iletken, fr. conducteur.

nâkıl-i ahbâr ::: haberler nakledici. [müen. : "nâkile"]

nâkil ::: (a. s.) : 1) nükûl eden, dönen. 2) kaçınan, çekinen, (bkz. : muhteriz).

0 ::: (a. i.) : nefis, kendi; asıl,

nakl ::: (a. i.) : 1) bir şeyi başka bir yere götürme. 2) taşıma, aktarma, geçirme.

nakl-i hümâyûn ::: pâdişâhın taşınması.

nakl-i şahadet, ::: (bkz. : kitâb-ı hükmî)

nakl-üd-dem ::: fizy. kan aktarma. 3) aynını başka bir şey üzerine alma. 4) anlatma, söyleme [hikâye, masal. .] . 5) tercüme etme.

nukl ::: (a. i.) : meze, çerez.

nakil ::: nakletme, taşıma.

nâkil ::: nakleden, taşıyan.

Nakil :::

1. Taşıyan, aktaran, geçiren.


2. Anlatan, hikâye eden.


3. İletken.


4. Bir yerden alıp başka bir yere iletme, aktarma, taşıma, geçirme, aktarım
   Örnek: Boğaziçi hayatında suların ve üstündeki nakil vasıtaları olan kayık, sandal, yelkenli ve vapurların büyük ehemmiyeti vardı. A. Ş. Hisar


5. Göç, taşınma


6. Anlatma, söyleme, hikâye etme.


7. Bir görevden başka bir göreve atanma, tayin.


8. Yazı veya resmin aynısını başka bir şeyin üzerine yapma, kopya etme.


9. Başka dilden bir eseri kendi diline çevirme, tercüme etme.


10. geçirme, geçirim. ~ taahhüdü: geçirim söz vermesi.

nâkil ::: nakleden , taşıma

nakl ::: rivayet etmek , bir dilden başka dile çevirmek , nakil , taşıma , anlatmak , taşımak

nâkil ::: ‬taşıma

nâkil ::: nakil

nâkil ::: anlatan

nâkil ::: nakleden

nakl ::: ‬nakil

nakl ::: anlatma

nakl ::: taşıma

nukl ::: (a. i.) meze, çerez.

nakil ::: atama, göç, göçürme

nakil ::: taşıma, tayin

nâkil ::: iletken

NAKİL :::