NEFS ::: Üfürmek, üflemek.

NEFS ::: (Nefis) Can, kişi, kendi, öz varlık. Bir şeyin zatı olan, kendisi. * Göz. * Şehvet ve gadabın mebdei olan kuvve-i nefsaniye. Fıtri meyil, bedenin hissi istekleri. * Ruh, hayat, asıl. * Maya. * Hamiyet.(Evet, nefsini beğenen ve nefsine itimad eden bedbahttır. Nefsinin ayıbını gören, bahtiyardır. M.)

NEFS ::: Gülme hususunda ifrata gitmek. * Çok fazla gülmek.

nefs ::: üfleme.

nefs-üd-dem ::: hek. gırtlakta sümüksel zarın kanamasiyle kan tükürme.

nefs ::: (a. i. c. : enfüs, nüfûs) : 1) ruh, can, hayat. 2) insanın yeme içme gibi biyolojik ihtiyaçları. 3) kendi, şahıs. Bi-n-nefs : bizzat. 4) asıl, maya, cevher. 5) bir şeyin tâ kendisi. 6) döl-suyu.

nefs-i emmâre ::: (çok zorlıyan nefis) : insanı kötülüğe sürükliyen nefis.

nefs-i hayvanı ::: (canlılık nefsi) : canlılardaki hareket ve kuvvetler. 7) iç, iç taraf.

nefs-i Ankara ::: Ankara'nın içi.

nefs-i kudsiyye ::: kudse mensup, ilâhî nefis.

nefs-iküll ::: (bütün nefis) : "arş-ıa'lâ"dankinaye….

nefs ::: can, kendi, istek duygusu, nefis.

nefs ::: kendi , can , üfürmek , üflemek , kişi , nefis

nefs ::: ‬nefis

nefs ::: can

nefs ::: kendi

nefs ::: iç

NEFS :::