rub ~ رب
Redhouse Sözlüğü - rub ~ رب maddesi. Sayfa: 961 - Sira: 21
1880 yılı, Redhouse Türkçe İngilizce sözlüğü rub - رب ingilizce anlamı, رب - rub osmanlıca ne demek. İngilizce osmanlıca sözlükte رب - rub kelimesi nasıl geçiyor. rub osmanlıca nasıl yazılır. rub nedir, rub ne demek arapca yazılışı.
رب means in Ottoman Turkish. What does that mean in the Ottoman language رب. رب attoman turkish I mean, رب What is the meaning of the word, what does it mean in turkish رب, Ottoman Turkish English Dictionary
رب ما هي الكلمات الإنجليزية تعني؟ رب تعني باللغة الإنجليزية. رب ماذا يعني في اللغة العثمانية. رب ماذا يعني التركي. العثماني قاموس اللغة الإنكليزية. قاموس اللغة الإنجليزية رب
رب چه کلمات انگلیسی چیست؟ رب به معنای انگلیسی. رب چه در زبان عثمانی بود. رب به چه معنی است ترکی. واژه نامه انگلیسی عثمانی. فارسی انگلیسی فرهنگ لغت رب
rub ~ رب güncel sözlüklerde anlamı:
RUB ::: f. Süpürge. * Süpürme.
"); rabb ::: (a. i.) : efendi, sâhib. rabb-üd-dâr : ev sahibi. rabb-ül-mâl : sermâye, mal sahibi. rabb-üs-selem : huk. (bkz : sâhib-üs-selem).
Rabb ::: (a. h. i.) : Allah. Yâ-Rabb : Allahım! (bkz. : rabbî) [Yâ-Reb şeklinde de kullanılır]
rûb ::: (f. i.) : 1) süpürme. 2) süpürge. Reft ü rûb (silip süpürme) : mee. gezip tozma.
rubb ::: (a. i.) : meyva suyu.
rubbe ::: (ha. cerr) : öylesi var ki...
rub ::: dörtte bir.
Rub :::
- i. sürtme, sürtünme; ovma, ovalama; güçlük, engel; sinirlendirici şey; pürüz.
- f. (-bed, -bing) ovmak, ovalamak; sürtmek: sürtünerek tahriş etmek; sürtüşmek; ovup cilâlamak; sürmek; sürtünmek. rub away aşındırmak, yemek; aşınmak. rub down masaj yapmak. rub in ovarak yedirmek (yağ). rub it in (argo) yüzüne vurmak. rub off, rub out silip çıkarmak; sürtünmeyle çıkmak, dökülmek. rub out (argo) öldurmek. rub one the wrong way (argo) birini kızdırmak, sinirlendirmek, tepesini attırmak. rub shoulders with bir arada bu- lunmak.
rab ::: terbiye edici (allah) , tanrı , terbiye edici
rabb ::: Allah , efendi , terbiye eden , besleyen , tanrı
rub ::: dörtte bir , süpürge , süpürme , (bak: revb)
rabb ::: Tanrı
rabb ::: Allah
rabb ::: efendi
rabb ::: (a. i.) efendi, sâhib. rabb-üd-dâr : ev sahibi. rabb-ül-mâl : sermâye, mal sahibi. rabb-üs-selem : huk. (bkz : sâhib-üs-selem).
Rabb ::: (a. h. i.) Allah. Yâ-Rabb : Allahım! (bkz. : rabbî) [Yâ-Reb şeklinde de kullanılır]
rûb ::: (f. i.) 1) süpürme. 2) süpürge. Reft ü rûb (silip süpürme) : mee. gezip tozma.
rubb ::: (a. i.) meyva suyu.
rubbe ::: (ha. cerr) öylesi var ki...
RUB :::