HAL' ::: Kaldırma. Kal' etme. * Hükümdarı tahttan indirmek. Azletmek. * Mansıb ve mesnetten ihraç etmek. * Elbise gibi şeyleri soymak. * Bir şeyi izâle edip ayırmak ve terketmek. * Karısını boşamak. Evlâdını evlâdlıktan reddetmek.

hâl ::: (a. i. c. : ahvâl) : 1) şimdiki zaman, geçmiş ve gelecek olmıyan zaman. 2) oluş, bulunuş, suret, keyfiyet, * durum.

hâl-i hâzır ::: şimdiki durum.

hâl-i ihtizâr ::: can çekişme, ölüm hâli.

hâl-i intizâr ::: bekleme hâli.

hâl-i medenî ::: medenî durum. 3) mecal, kuvvet, takat. 4) dervişlerin, sofuların cezbesi, baygınlığı, coşkunluğu. 5) dert, keder, elem, sıkıntı. 6) isim çekimi şekillerinden her biri : evden : den hali, sokağa : -e hali gibi.

hâl-i sahv ::: huk. [eskiden] daimî veya arızî bir sebepten dolayı şuuru münselip bulunan bir şahsın aklî melekelerini muvakkaten iktisâbetmesi, fr. in. tervalle lucide, moments de lucidite.

hal' ::: (a. i.) : 1) soyma. 2) boşanma. 3) tahttan indirme.

"); hila' ::: (a. i. hil'at'ın c.) : hil'atler, giydirilen kaftanlar.

hal' ::: tahttan indirme

hal’ ::: ‬tahttan indirme

hal' ::: (a. i.) 1) soyma. 2) boşanma. 3) tahttan indirme.

hila' ::: (a. i. hil'at'ın c.) hil'atler, giydirilen kaftanlar.

HAL' :::