TABAN ::: f. Işıklı. Parlak. * Parlayan güneş.

tâbân ::: (f. s.) : 1) ışıklı, parlak. Mâh-i taban : parlak ay. Neem-i tâbân : parlak yıldız. Vech-i tâbân : parlak yüz. 2) i. erkek adı.

tâbân ::: ışıklı.

tabân ::: yaradılıştan, yaradılış bakımından.

Taban :::

1. Ayağın alt yüzü, aya.


2. Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı.


3. Ayakkabının alt bölümü.


4. Kaide.


5. Bir şeyin en alt bölümü.


6. Değerlendirmede en alt derece.


7. Bir toplumu, bir kuruluşu oluşturan, yönetime katılmadan etkili olan kitle.


8. Temel, temel ilke, baz.


9. Huy bakımından.


10. Yaradılıştan.


11. 1. Üzerine, duyarkatı oluşturan kimyasal özdek sürülmüş selüloit kuşak


12. Mıknatıslı kuşak ve mıknatıslı görüntü kuşağında, üzerine demir oksit sıvanan asetat, polivinilklorit ya da polyesterden kuşak.

tâbân ::: parlak , aydınlık

taban ::: ışıklı , parlak , parlayan güneş

tâbân ::: ‬parlak

tâbân ::: aydınlık

tâbân ::: (f. s.) 1) ışıklı, parlak. Mâh-i taban : parlak ay. Neem-i tâbân : parlak yıldız. Vech-i tâbân : parlak yüz. 2) i. erkek adı.

taban ::: aya, dip, döşeme, kaide, oturak, ökçe, temel, yaradılıştan, zemin

TABAN :::