nefes ::: (a. i. c. : enfâs) : 1) soluk.

Dîk-i nefes ::: tıknefes, nefes darlığı. 2) soluk alacak kadar geçen zaman, an. 3) okuyup üfleme. 4) ed. bektâşi tekkelerinde okunan manzum söz. nefes-i vâpsîn : son nefes.

Nefis ::: (a. i. c. : enfüs, nüfûs) : (bkz. : nefs).

nefs ::: üfleme.

nefs-üd-dem ::: hek. gırtlakta sümüksel zarın kanamasiyle kan tükürme.

nefs ::: (a. i. c. : enfüs, nüfûs) : 1) ruh, can, hayat. 2) insanın yeme içme gibi biyolojik ihtiyaçları. 3) kendi, şahıs. Bi-n-nefs : bizzat. 4) asıl, maya, cevher. 5) bir şeyin tâ kendisi. 6) döl-suyu.

nefs-i emmâre ::: (çok zorlıyan nefis) : insanı kötülüğe sürükliyen nefis.

nefs-i hayvanı ::: (canlılık nefsi) : canlılardaki hareket ve kuvvetler. 7) iç, iç taraf.

nefs-i Ankara ::: Ankara'nın içi.

nefs-i kudsiyye ::: kudse mensup, ilâhî nefis.

nefs-iküll ::: (bütün nefis) : "arş-ıa'lâ"dankinaye….

nefis ::: pek beğenilen , pek güzel , pek iyi , can

nefs ::: kendi , can , üfürmek , üflemek , kişi , nefis

nefes ::: soluk

nefs-i ::: içinde

nefs ::: ‬nefis

nefs ::: can

nefs ::: kendi

nefs ::: iç

nefs-i ::: ‬içinde

Nefis ::: (a. i. c. : enfüs, nüfûs) (bkz. : nefs).