NASiH ::: (Nesh. den) Battal eden, hükümsüz bırakan. * Kitabın kopyasını çıkaran.

NASiH ::: Nasihat eden, öğüt veren. * İçi temiz adam.

NASiH ::: (Nâsiha) (Nush. dan) Öğüt veren, nasihat eden.(...Hastalık ise birden gözünü açtırır. Vücuduna ve cesedine der ki: "Lâyemut değilsin, başıboş değilsin, bir vazifen var. Gururu bırak, seni yaradanı düşün. Kabre gireceğini bil, öyle hazırlan." İşte hastalık bu nokta-i nazardan hiç aldatmaz bir nâsih ve ikaz edici bir mürşiddir. Ondan şekva değil, belki bu cihette ona teşekkür etmek; eğer fazla ağır gelse sabır istemek gerektir. L.)

nasîbe ::: (a. i. c. : nasâib) : dikili taş, yollara nişan için dikilen taş.

nâsic ::: (a. s. nese'den) : 1) nesce den, dokuyan. 2) sıralıyan, düzenliyen.

nâsih ::: (a. s. nesh'den) : 1) nesh ve ibtâl eden, battal eden. 2) istinsah eden, kopyasını çıkaran.

nasîh ::: (a. s. c. : nusahâ) : nasihat, öğüt veren.

nasîbe ::: (a. c. : nasib) : dikili 'lük. (bkz. : zafer). Sûre-i nasr : Kur'ân'ın 110. taş, yollara nişan için dikilen taş.

nasr ullah ::: Allah'ın yardımı.

nâsic ::: (a. s. nese'den) : 1) nesce-

nasrun-min-Allahi ve fethün karîb ::: "yardım den, dokuyan. 2) sıralıyan, düzenliyen. Allah'dandır, fetih de yakındır. " mânâsına gelen bir "âyet-i kerime".

nâsih ::: (a. s. nesh'den) : 1) nesh

nasr-üd-dîn ::: 1) dîne yardımı dokunan; 2) dili-ve ibtâl eden, battal eden. 2) istinsah eden, kop yasını çıkaran. mizde "nasreddin" şeklinde kullanılan erkek adı. yasını çıkaran. „ . , 'ı .

nasranı ::: (a. i. c. : nasara) :

nasîh ::: (a. s. c. : nusahâ) : nasihat, Hıristiyan. [Hz. îsâ'nın oturduğu"Nasıra" köyüne öğüt veren. mensuP demektir]

nâsih ::: hükmünü kaldıran.

nasîh ::: öğütçü, nasihat eden.

NaSiH ::: Daha önce bildirilen bir hükmü kaldıran, âyet-i kerîme veya hadîs-i şerîf. Kaldırılan hükme mensûh denir.

Müctehid olmak için arabî yüksek ilimleri tamâmen bilip, Kur'ân-ı kerîmi ezber bilmek, âyet-i kerîmelerin geldikleri zamanları ve gelme sebeblerini, ne hakkında geldiklerini, nâsih veya mensûh olduklarını bilmek, yüzbinlerce hadîs-i şerîfi ezberden bilmek, fıkıh ilminin usûl ve kâidelerini tanımak, Kur'ân-ı kerîmin ve hadîs-i şerîflerin açık ve kapalı mânâlarını kavramak, bu mânâlar kalbinde yer etmiş olmak, kuvvetli îmân sâhibi olmak, saf ve temiz bir kalbe sâhib olmak gibi şartları vardır. (Abdülhakîm Arvâsî)

nâsih ::: nasihat eden

nasîh ::: öğütçü , nasihat eden

NASİH :::