NAZiRE ::: Mühlet vermek, tehir etmek.

nazıra ::: (a. s.) : 1) nâzır'ın müennesi. . i. göz. (bkz. : çeşm, dîde).

nazîre ::: (a. i. c. : nazâir) : 1) örnek, karşılık. 2) ed. bir şâirin manzum bir eserine (çok zaman gazeline) başka bir şâir tarafından aynı vezin ve kafiyede olmak üzere yapılan benzer. 3) kadın adı.

nazîre ::: eşi, benzeri.

Nazire ::: Bir şairin şiirine başka bir şair tarafından aynı şekil, vezin, kafiye ve redifle yazılan şiir. Divan edebiyatı nazım türlerinden birisidir. Kelime Arapça "eş, değer" anlamlarındaki nazir’den gelir. Nazire yazma, tanzir, tanzir etme diye anılır. Nazire geleneği Türk edebiyatına İran edebiyatından geçmiştir. İranlı şairler nazireye cevâb adını verirler. Alay ve şaka yollu yazılmış nazirelere tezhil veya hezl denir.

nazîre ::: benzeri

nazire ::: (bak: nazir) , mühlet vermek , tehir etmek

nazıra ::: (a. s.) 1) nâzır'ın müennesi. . i. göz. (bkz. : çeşm, dîde).

nazîre ::: (a. i. c. : nazâir) 1) örnek, karşılık. 2) ed. bir şâirin manzum bir eserine (çok zaman gazeline) başka bir şâir tarafından aynı vezin ve kafiyede olmak üzere yapılan benzer. 3) kadın adı.

nazire ::: söz

NAZİRE :::