MiZAH ::: Şaka, lâtife. * Edb: Bâzı düşünceleri nükte, şaka veya takılmalarla süsleyip anlatan bir yazı çeşidi. Hoş, nükteli söz. (Zıddı ciddiyettir)

mezzâh ::: (a. s.) : lâtîfeci, şakacı.

mizah ::: (a. i.) : lâtife, eğlence, [aslı : "müzâh" dır]

müzâh ::: (bkz. : mizâh) [aslı "müzâh" olduğu halde "mizah" şekli yaygındır]

mizâh ::: komedi, gülmece.

MiZaH ::: Ben mizâh konuşurum, fakat doğru konuşurum. (Hadîs-i şerîf-İhyâu Ulûmiddîn)

Alay, şaka ve mizâhtan kaçınınız. Zîrâ insanın şerefini kırar, vekarını (ağırbaşlılığı) azaltır. (Hazret-i Ömer)

Az olmak şartı ile arada bir mizâh mübâhtır (serbesttir). Ancak mizâhı âdet ve meslek hâline getirmemeli ve doğru söylemelidir. Çünkü fazla şaka, mizâh vakti öldürür ve çok güldürür. Çok gülmek ise, kalbi karartır. Heybet ve vekarı giderir. (İmâm-ı Gazâlî)

Mizâhın azı kötü değildir. Çünkü mizâh, gönül açıcı ve kalb temizleyicidir. Mizâhta aşırılığa kaçmamalı ve devamlı olmamalıdır.Mizâhta aşırılığa kaçılırsa, çok gülmeğe sebeb olur. Çok gülmek ise kalbi karartır. (Muhammed Hasan Can)

Mizah ::: Olayları, durumları, kişileri gülünç yönleriyle yansıtan yapıtların bu yönünü belirtmek için kullanılır.

mizâh ::: komedi , gülmece , şaka , latife , edb: bazı düşünceleri nükte , şaka veya takılmalarla süsleyip anlatan bir yazı çeşidi , hoş , nükteli söz , (zıddı ciddiyettir)

mezzâh ::: (a. s.) lâtîfeci, şakacı.

mizah ::: (a. i.) lâtife, eğlence, [aslı :

MİZAH :::