"); kat' ::: (a. i.) : 1) kesme, kesilme; biçme. 2) halletme, karar verme, sona erdirme, bitirme.

kat'-i alâka ::: ilgiyi kesme.

kat'-ı da'vâ ::: dâvayı halletme.

kat'-ı hayât ::: hayâtın kesilmesi, ölüm. 3) geç me, ilerleme, yol alma.

kat'-i merâhil ::: merhaleleri, konak yerlerini geç me, yol alma.

kat'-i merâtib ::: rütbeleri geçme, büyük rütbeye geçme.

kat'-ı mesafe ::: yol alma.

kat'-ı nıükâfi ::: parabol.

kat'-ı münâsebet ::: ahbaplığı kesme.

kat'-ı nakıs ::: geo. elips.

kat'-ı nazar ::: bakışı kesme, bakmama. 4) g. s. kağıtları oymak suretiyle dantel gibi süslü şekiller meydana getirme sanatı.

kat'-ı tarîk ::: yol kesicilik.

kat'-ı zâid ::: geo. hiperbol. 5) ed. sözün te'sîrini artırmak ve dinleyenin anlayışına bırakmak için lâkırdıyı bitmeden kesiverme : "imtihan geliyor, çalışın, yoksa... " gibi.

kıtâ ::: kara parçası, şiir parçası.

Kıta ::: Divan şiirinde ilk beytinin dizeleri birbiriyle uyaklı olmayan, en az iki, en çok on iki beyitten oluşan nazım biçimi.

kat' ::: kesme

kıtâ ::: kara parçası , şiir parçası

kat’ ::: ‬kesme

kat’ ::: kesilme

Kıta ::: (a. i.) 1) kat'etme, kes me. 2) geo. dâireden bir kıt'a, bir parça, bir kes me, fr. segment. kıtâ-ı dâire geo. dâire parçası, dâire kesmesi.

kıta ::: parça, tane