GAR ::: (Ger) f. Kelimeye eklemekle nisbet veya fâillik mânası verilir. Yapan, yapıcı mânasınadır. Meselâ:

GAR ::: Mağara. İn. Kehf. * Defne ağacı. * Gayret. * Fesad. * Tren istasyonu. * Tıb: Beden âzalarında olan cep gibi çukur yer.

gar ::: ("ga" uzun okunur, a. i.) : 1) mağara, in. (bkz. : kehf). Yâr-ı gar (mağara dostu) : Hz. Muhammed (Aleyhisselâm)'e mağarada, arkadaşlık eden Hz. Ebûbekir; mec. çok vefalı, çok sâdık arkadaş. 2) defne ağacı. Habb-ül-gar : defne tanesi,

Kar ::: (a. i.) : hek. 1) doktorun, hastayı muayene ederken, ses almak üzere, bir uzva parmakla vurması.

kar'-ı esbaî ::: hek. doktor, hastanın muayene edilebilecek yerine sol elinin ayasını koyarak, sağ elinin parmağiyle sol elinin üstüne vurması. 2) (a. i. c. : kara'). 1) kapı çalma; 2) su kabağı.

kura' ::: (a. i. kur'anın c.) : (bkz. : kur’a).

gâr ::: "yapan, yapıcı" mânâsında son ek.

gar ::: mağara.

Gar :::

1. Demir yolu ile yolculuk edenlerin gereksinimlerinin geniş ölçüde karşılandığı büyük tren istasyonu
   Örnek: Bu beylerle Selanik garının civarında bazı bahçelerden geçerek gidiyorduk. Y. K. Beyatlı

gâr ::: mağara

gâr ::: ‬mağara

gar ::: (

kura' ::: (a. i. kur'anın c.) (bkz. : kur’a).

GAR :::