ALA ::: Bahşişler. Lütuflar. Nimetler. İhsanlar.

ALA ::: Yükseklik. Büyüklük. şeref. şan.

ALA ::: İtl. İtalyancadan gelen tabirlerin başında bulunup (usulünce, tarzında) manasını ifade eder. Meselâ: Alaturka $: Türk tarzında gibi.

ALA ::: f. Kirleten, kirli yapan.

ALa ::: Gr:Arabçada harf-i cerdir. Buna isim diyen de olmuştur. Müteaddit mâna ile kelimenin başına getirilir; manevî istilâ ve tefevvuk bildirmek için ekseriyâ mecrurunu istilaya delâlet eder. Bazan mecrurunun mukabiline müstâli olur. (maa) gibi müsahabet için gelir. (lâm) gibi tâlil için olur. Mücaveze için olur. Harf-i cer olan (min) mânâsına ve zarfiyyet için ve harf-i cer olan (bâ) mânâsına isim olur. "yukarıda" manasına gelir. * Üstünde, üzere.

alâ ::: (a. i.) : rütbece yükseklik büyüklük, şeref, şan.

âlâ ::: (a. i. ely'in c.) : ihsanlar, bahşişler.

âlâ ::: (f. s.) : kirleten.

illî ::: (a. s.) : fels. sebebe âit, sebebi, * nedensel, fr. causal.

ula ::: (a. s.) : şan ve şeref sahibi [kimse]

âlâ ::: en yüce, daha iyi, pek iyi.

alâ ::: üst, üzere.

Ala :::

1. Karışık renkli, çok renkli, alaca.


2. Açık kestane renginde olan, ela (göz).


3. Kekliğin boynundaki siyah halka.


4. Alabalık.


5. İyi, pekiyi
   Örnek: Beni Konya Lezzet Lokantasına götürdü, âlâ bir öğle yemeği çekti. H. E. Adıvar


6. bk.Alanin

âlâ ::: üst , yücelik , şeref , üstü , üzere

ala ::: yükseklik , büyüklük , şeref , şan , itl , italyancadan gelen tabirlerin başında bulunup (usulünce , tarzında) manasını ifade eder , mesela: alaturka: türk tarzında gibi , kirleten , kirli yapan , bahşişler , lütuflar , nimetler , ihsanlar

alâ ::: ‬yücelik

alâ ::: şeref

alâ ::: ‬üst

alâ ::: üstü

alâ ::: üzeri

illî ::: ‬nedensel

alâ ::: (a. i.) rütbece yükseklik büyüklük, şeref, şan.

âlâ ::: (a. i. ely'in c.) ihsanlar, bahşişler.

âlâ ::: (f. s.) kirleten.

illî ::: (a. s.) fels. sebebe âit, sebebi, * nedensel, fr. causal.

alâ ::: çok iyi

ula ::: (a. s.) şan ve şeref sahibi [kimse]

ala ::: alaca

âlâ ::: iyi, pek iyi

ALA :::

ALÂ :::