aLET ::: Fakir. * Dağda ve tarlada yaptıkları künbet.

aLET ::: Bir işte veya bir san'atta kullanılan vasıta. Bir makinayı vücuda getiren ve işlemesine yardım eden parçalardan her biri. * Sebeb, vesile, vesâit. * Edevat. Avadanlık.

âlet ::: (a. i. c. âlât) : 1) vâsıta. 2) avadanlık, (bkz. : edevat). 3) makine, aygıt.

illet ::: (a. i. c. : ilel) : 1) hastalık; sakatlık. 2) sık sık tepen hastalık. 3) sebep. 4) gaye, hedef. 5) mant. * neden, fr. cause. 6) (a. gr.) : bir kelimenin kendi harfleri arasında huruf-i illet'ten (elif, vav, ye) biri bulunması.

îllet-i gaiyye ::: ("ga" uzun okunur) : fels. fr. cause finale.

illet-i tâmme ::: fels. fr. raison suffisante.

âlet ::: bir iş veya sanatta kullanılan vasıta.

Alet :::

1. Bir el işini veya mekanik bir işi gerçekleştirmek için özel olarak yapılmış nesne
   Örnek: Alet işler, el övünür. Atasözü


2. Bir sanatı yapmaya, uygulamaya yarayan özel araç, aygıt
   Örnek: Hafif sesli bütün aletleri susturup davulu sabaha kadar vurdurmak istiyorum. F. R. Atay


3. Bir makineyi oluşturan ve işlemesine yardım eden parçalardan her biri.


4. Hoş görülmeyen bir işe yardımcı veya aracı olmayı kabul eden kimse, maşa
   Örnek: Birtakım teşebbüslerini gerçekleştirmesi yolunda onu bir alet gibi kullanıyor. Y. K. Karaosmanoğlu

illet ::: hastalık , sebep , esas sebep

âlet ::: araç , alet

âlet ::: ‬araç

âlet ::: alet

âlet ::: vasıta

illet ::: ‬hastalık

illet ::: sebep

âlet ::: (a. i. c. âlât) 1) vâsıta. 2) avadanlık, (bkz. : edevat). 3) makine, aygıt.

âlet ::: avadanlık

âlet ::: makine

âlet ::: kılga

âlet ::: aygıt

âlet ::: hangise fizikî işi yerine yetirmek için tekniki vasıta

alet ::: araç, aygıt, cihaz, maşa

ÂLET :::