SILA ::: Kavuşmak, ulaşmak, vuslat. * Âşıkın mâşukuna kavuşması. * Doğduğu yeri, hısım akrabayı gidip görme. * Bahşiş, hediye. * Gr: Cümlenin içinde ism-i mensub bulunmasıyla, dahil olduğu cümlenin evvelce mâlum olması iktiza eder. İçinde bulunduğu cümleyi so adan gelen cümleye bağlamaya yarayan (edip, ederek, ederken) gibi fiil şekli rabt sigası.

sıla ::: (a. i. vasl'dan. c. : sılât) : 1) memleketine gitme, akrabasına ulaşma.

sıla-ı rahm ::: ana, baba ve akrabasını ziyaret vazifesini yapma, [bunu terke : "kat'ı rahm" denir] . 2) bahşiş, hediye. 3) gr. rabıt sîgası, *bağ-fiil, ulaç, fr. gerondif.

SILA ::: Ümmetimden sıla isminde bir zât gelecek, onun şefâati ile grup grup insanlar Cennet'e gireceklerdir. (Hadîs-i şerîf-Cem-ül-Cevâmi')

Beni iki dünyâ arasında sıla kılan Rabbime hamd olsun. (İmâm-ı Rabbânî)

Sıla :::

1. Kavuşma hasreti, bir süre ayrı kaldığı bir yere veya yakınlarına kavuşma.


2. Gurbetteki bir kimse için doğup büyüdüğü ve özlediği yer
   Örnek: Bakarım bakarım sılam görünmez / Ara yerde yıkılası dağlar var. Karacaoğlan


3. Doğup büyüdüğü yere gidip ayrı kaldığı yakınlarına kavuşma.

sılâ ::: yakınlarını ziyarete gitme özlemi

sıla ::: ‬yakınlarını ziyarete gitme özlemi

sıla ::: vatan

SILA :::