HALLaL ::: Halleden, çare bulan, çözen.

HALLAL ::: Sirkeci, sirke yapan kimse.

halâl ::: (a. i.) : 1) dostluk. 2) iki nesne arası açık olma.

hallâl ::: (a. s.) : halleden, çözen, çâre bulan.

hallâl-i müşkilât ::: müşkülü halleden, zorluklan yenen, çözen [kimse], (bkz. : ukde-güşâ).

hallâl-ül-ukad ::: (düğümleri çözen) : zorlukları yenen (bkz. : ukde-güşâ).

hallâl ::: (a. i.) : sirke yapan kimse.

hilâl ::: (a. i.) : 1) diş, kulak karıştıracak âlet. 2) iki şey arasına sokulan üçüncü şey. 3) ara, aralık.

hilâl-i sütûr ::: satırların aralığı. 4) zaman aralığı, (bkz hengâm).

hilâl-i şa'bân ::: şaban ayı içinde.

hilâl ::: yeni ay , aralık , kürdan , ilkay , ara

halâl ::: mesafe , aralık

hallâl ::: çözen

hallal ::: sirkeci , sirke yapan kimse

halâl ::: ‬mesafe

halâl ::: aralık

halâl ::: açıklık

hallâl ::: ‬çözen

hilâl ::: ‬aralık

hilâl ::: kürdan

halâl ::: (a. i.) 1) dostluk. 2) iki nesne arası açık olma.

hallâl ::: (a. i.) sirke yapan kimse.

HALLAL :::

HALLÂL :::