HAZM ::: Midedeki yenen şeyleri eritmek, sindirmek. Vücuda yarayacak hale getirmek. * Birisine ansızın hücum etmek. * Ansızın bir şey üzerine inmek. * Birisinin hakkını, malını gasb ile alıp zulmeylemek. * Münasebetsiz bir hale, güce gidecek bir vaziyete düşenin kendi nefsini zaptedip tahammül etmesi ve sabreylemesi.* Taze olmak. * Kırmak.(İslâm hükemasının Eflâtun'u ve hekimlerin şeyhi ve feylesofların üstadı, dâhi-i meşhur Ebu Ali İbn-i Sina, yalnız Tıp noktasında, $ âyetini şöyle tefsir etmiş. Demiş: $Yâni "İlm-i Tıbbı iki satırla topluyorum. Sözün güzelliği kısalığındadır. Yediğin vakit az ye. Yedikten so a dört beş saat kadar daha yeme. Şifa, hazımdadır. Yâni, kolayca hazmedeceğin miktarı ye. Nefse ve mideye en ağır ve yorucu hal, taam taam üstüne yemektir." L.)

HAZM ::: Cem'etmek, toplamak. * Zaptetmek. * Kast etmek. * Bağlamak. * Yumuşak yüksek yer. * Sağlam re'y. Doğru ve kat'i karar. * Basiretle hareket etmek.

HAZM ::: Kat etmek, kesmek. * Yab yab yürümek. * Hızlandırmak.

hazem ::: (a. i.) : 1) dizme. 2) ed. ilk beytin ortasına birden dörde kadar harf ilâve etme.

hazm ::: (a. i.) : 1) kat'î karar, sebat, direnme. 2) doğru ve sağlam rey ve karar, (bkz. : hazâmet); fels. fr. prudence.

hazm ::: (a. i.) : midedeki yiyecekleri eritme, sindirme

hazm ::: düşünceli hareket, sabır, sindirme.

hazm ::: sindirim

hazm ::: ‬sindirim

hazem ::: (a. i.) 1) dizme. 2) ed. ilk beytin ortasına birden dörde kadar harf ilâve etme.

hazm ::: (a. i.) 1) kat'î karar, sebat, direnme. 2) doğru ve sağlam rey ve karar, (bkz. : hazâmet); fels. fr. prudence.

hazm ::: (a. i.) midedeki yiyecekleri eritme, sindirme

HAZM :::