HaLiS ::: Hilesiz. Katıksız. Saf. Duru. Saffetli. * Pek beyaz. * Evvelce karışık iken kusuru zâil olan. * Her ameli, yalnız Allah rızası için işleyen. (Bak: İhlâs) (Müennesi: Hâlise'dir)

HALiS ::: Bahadır ve haris kimse.

HALiS ::: Karışmış, muhtelif. * Siyah ile beyazı karışmış saç. * Tel.

hâlis ::: (a. s.) : 1) hilesiz, katkısız. 2) i. erkek adı.

hâlisüd-dem ::: saf kan, arı kan. [müen. "hâlise" dir].

hâlis ::: saf, duru, katışıksız.

HaLiS ::: İbâdetin kabûl olması için niyyetin hâlis olması lâzımdır. (Ali bin Emrullah)

Bir kimse başkalarının görmesi için ibâdet eder veya başkasının görmesi de hoşuna giderse veya ibâdetinde başkasından bir karşılık beklerse, o kimse hâlis olmaz. (M.Hâdimî)

Allah sevgisini hâlis olarak tadanı; bu sevgi, dünyâyı istemekten alıkoyar ve bütün insanlardan uzaklaştırır. (Hazret-i Ebû Bekr)

Ey nefs! Hâlis ol ki kurtulasın! (Ma'rûf-i Kerhî)

HaLiS ::: İbâdetin kabûl olması için niyyetin hâlis olması lâzımdır. (Ali bin Emrullah)

Bir kimse başkalarının görmesi için ibâdet eder veya başkasının görmesi de hoşuna giderse veya ibâdetinde başkasından bir karşılık beklerse, o kimse hâlis olmaz. (M.Hâdimî)

Allah sevgisini hâlis olarak tadanı; bu sevgi, dünyâyı istemekten alıkoyar ve bütün insanlardan uzaklaştırır. (Hazret-i Ebû Bekr)

Ey nefs! Hâlis ol ki kurtulasın! (Ma'rûf-i Kerhî)

Halis :::

1. Katışık olmayan, katışıksız, saf
   Örnek: İşte halis çay buna derler. S. F. Abasıyanık

hâlis ::: saf , duru , katışıksız , katıksız , hilesiz

halîs ::: karışmış , muhtelif , siyah ile beyazı karışmış saç , tel

hâlis ::: ‬katışıksız

hâlis ::: saf

hâlis ::: som

halis ::: arı, saf

HALÎS :::

HALİS :::

HÂLİS :::