HaTEM ::: Mühür. Üzerinde yazı olan ve mühür yerine kullanılan yüzük. * Son. En son.(...Sath-ı arzda altı ay zarfında beşerin haşrini temsil eden o sayısız haşir ve neşirlerde görünen rububiyetin o tasarruf-u aziminde pek yüksek, büyük ve ince nakışlı bir hâtemi vardır. Mahlukatın icadında görünen şu intizamlar, suhuletler, sür'atler, imtiyazlar hep o hâtemin parıltısından meydana geliyorlar. Evet her bahar mevsiminde pek hakimane, basirane, kerimane faaliyetler başlar ve hârikulâde san'atlar yapılır. M.N.)

HATEM ::: Çok cömert ve eli açık adam.

HATEM ::: Kırılmış olan şey.* Hayvanın çok yaşamaktan dolayı zayıf olması.

hâtem ::: (a. i.) : 1) mühür, üstü mühürlü yüzük.

hâtem-î merâret ::: acılık mührü. 2) en son.

hâtem-i sadâret ::: pâdişâhın sadrâzamlarda duran mühürü.

hâtem-ül-enbiyâ, hâtem-ün-nebiyyîn ::: (nebilerin. peygamberlerin sonuncusu) : Hz. Muhammed (Aleyhisselam)

Hâtem ::: (a. h. i.) : 1) Arab kabileleri arasında tanınmış "Tayyi" kabilesine mensup ve cömertliğiyle meşhur olan "ibnü Abd-illâh Bin Sa'd" in lâkabı. 2) s. çok cömert [adam].

hatim ::: (a. s. hatm'den.) : 1) hitâma erdiren, bitiren. 2) mühürliyen, mühürleyici. ["hâtem" olarak da kullanılır],

Hâtem ::: cömertliğiyle tanınan bir zengin.

hatem ::: mühür, son.

hâtem ::: mühür , yüzük , son

hâtem ::: ‬mühür

hâtem ::: yüzük

Hâtem ::: (a. h. i.) 1) Arab kabileleri arasında tanınmış

hatim ::: (a. s. hatm'den.) 1) hitâma erdiren, bitiren. 2) mühürliyen, mühürleyici. [

HATEM :::

HÂTEM :::