HUK ::: f. Domuz, hınzır.

Hakk ::: (a. i. c. : hukuk) : 1) Allah, İlah. 2) doğruluk ve insaf : Hakdan ayrılmamalı. 3) bir insana âit olan şey : Bu, benim hakkımdır. 4) dâva ve iddiada hakikate uygunluk; doğruluk : Hak budur. 5) geçmiş, harcanmış emek : Baba hakkı; Ana hakkı. 6) pay, hisse : Makas hak kı; Barut hakkı. 7) s. doğru, gerçek : Bu söz hakdır. 8) lâyık, münâsip : Bu, sana haktır.

hakk-ı âmiriyyet ::: âmirük hakkı.

hakkı şefe ::: huk. su içme hakkı.

hakk-ı şürb ::: huk. bir nehirden muayyen ve mâ-iûm olan nasiptir ki tarla, bağ, bahçe ve hayvan sulamak için su ile intifa etme nöbeti, [bir tarla sahibinin her gün bir saat, yahut haftada bir gün bir nehirden tarlasını sulama hakkı gibi].

hakk-ı terceme ::: tercüme hakkı.

hâk ::: toprak , doğru , pay

hâkk ::: doğru , kazıma , tanrı , gerçek , pay , adalet , din , oyma

hûk ::: domuz

huk ::: domuz , hınzır

hak ::: ‬Tanrı

hak ::: doğru

hak ::: pay

hakk ::: ‬Tanrı

hakk ::: doğru

hakk ::: hak

hûk ::: ‬domuz

HUK :::