CEZA ::: Karşılık, mukabil, ivaz. Cürüm veya günâh işleyenlere verilen azab. * Gr: Şart cümlelerinde ikinci kısım. (Bak: Şart)

cez’ ::: (a. i.) : ağaç kökü.

cez ::: (f. i.) : ada. (bkz. : cezîre).

ceza ::: (a. i.) : 1) ceza, karşılık [iyi eyâ kötü], azap.

cezâ-yi amel ::: işlenen bir şeyin görülen fenalığı.

cezâ-yi nakdî ::: para cezası.

cezâ-yi seza ::: lâyık olan ceza.

cezâ-yi Sinimmâr ::: Sinimmâr'ın gördüğü ceza [daha güzelini yapmasın diye, yaptığı binanın üzerinden atılarak öldürül- müştür]. 2) gr. şart cümlesinde bulunan ikinci kısım : ["haber verirseniz ben de gelirim" cümlesindeki : "haber verirseniz = şart, ben de gelirim = cezadır"].

"); ciz' ::: (a. i.) : hurma ağacının köü.

cizâl ::: (a. i.) : hurmka toplama.

cizâret ::: (a. i.) : deve kasaplığı.

cizfe ::: (a. i.) : küçük sürü.

cizm ::: (a. i.) : tayın, porsiyon.

cizmîr ::: (a. i.) : ağaç kütüğü.

cizn ::: (a. i.) : 1) ağaç kütüğü. 2) kök.

cizye ::: (a. i.) : [evvelce] müslüman olmıyan teb'adan alınan vergi.

cizye-i gebrân ::: Hıristiyanlardan alınan cizye, vergi.

cizye-dâr ::: (a. f. b. s.) : haraççı, cizye denilen vergiyi alan tahsildar.

cizye-güzâr ::: (a. f. b. s.) : müslüman olmıyan, fakat İslâm devleti tâbiiyetinde bulunarak cizye, vergi ödeyen delikanlı.

"); cû ::: (f. i.) : arama, araştırma. Cüst ü cû : arayıp sorma, araştırma.

Cû ::: (f. i.) : akar su, ırmak, çay. (bkz. : cûy).

Cû ::: (f. s.) : "ariyan, araştıran, arayıcı" mânâlarına gelen sıfatlar meydana getirir. Fur-sat-cû : fırsat ariyan. Çâre-cû : çâre ariyan, gibi.

Cû ::: (a. i.) : açlık, aç kalma. Def'-i cû : açlığı giderme.

cû-i kelbî ::: (köpek açlığı) : hek. tutulanın, bir türlü doymak bilmediği bir hastalık.

cû'an ::: (a. zf. cû'dan.) : aç olarak.

"); cu'bûb ::: (a. i.) : işe yaramıy adam

cu bûs ::: (a. s.) : aptal.

"); cûce ::: (f. i.) : civciv.

"); cûd ::: (a. i.) : cömertlik, elaçıklığı.

cûd-i kerem, cûd-i sehâ ::: cömertlik.

Cûdî ::: (a. i.) : 1) Siirt iline bağlı Şırnak ilçesinin 6 kilometre güney doğusunda bulunan büyük bir dağın adı. [Nuh'un gemisinin bu dağın üzerine oturduğu Kur'an'da yazılıdır.]. 2) erkek adı.

"); cûg ::: (f. i.) : öküz boyunduruğu, (bkz. : çûg).

cuğd ::: (a. i.) : baykuş.

"); cu'l ::: (a. i.) : 1) ücret, karşılık. 2) ayak kirası,

cu'l-ale-l-cihâd ::: gazada bulunmak üzere alınıp verilen ücret.

cûl ::: (f. i.) : 1) çulha. 2) örümcek. cûleh fakirlerin giydikleri çul veya kaba dokunmuş kumaş.

cûlehî ::: (f. s.) : abalı, kebeli, kalender [kimse].

cezâ ::: suça karşılık verilen acı.

CEZa ::: Allahü teâlâ âyet-i kerîmelerde meâlen buyurdu ki:

İyiliğin cezâsı ancak iyiliktir. (Tâatleri yapıp, günah olan şeyleri terk etmenin karşılığı pekçok sevâbdır.) (Rahman sûresi: 60)

Kim bir hayırlı ve güzel amelle (işle) gelirse, ona, on misli sevâb verilir. Kim de bir günâh ile gelirse (eğer af olunmazsa), ona ancak misli ile (günâhı kadarla) cezâ edilir. Onlar (sevapları noksanlaştırılmak veya cezâları artırılmak sûretiyle) haksızlığa uğratılmaz. (En'âm sûresi: 160)

Allahü teâlâ onlara zulmetmez. Onlar kendilerine zulmedip, ağır cezâları hak ettiler. (Nahl sûresi: 33)

Allahü teâlâ müslüman olmayanlara namaz kılmasını, oruç tutmasını emretmemiştir. Bunlar, Allahü teâlânın emirlerini almakla (kabûl etmekle) şereflenmemişlerdir. Namaz kılmadığı, oruç tutmadığı için bunlara cezâ verilmez. Bunlar yalnız küfrün (îmânsızlığın) cezâsı olan Cehennem'i hak etmişlerdir. (Abdülganî Nablüsî)

Cezâ suçun büyüklüğüne göre değişir. Suç küçük olur ve suçlu boynunu büküp yalvarırsa, bu suç dünyâ dertleriyle affolunabilir. Fakat, suç büyük, ağır olur ve suçlu inatçı olup saygısızlıkta bulunursa, bunun cezâsı âhirette sonsuz ve çok acı olmak lâzım gelir. (Ahmed Fârûkî)

Gördüğünüz her musîbet ve felâket, kızgınlığın, zulüm ve haksızlık etmenin cezâsıdır. (Abdülhakîm Arvâsî)

Hâşâ zulmetmez kuluna Hüdâsı,
Herkesin çektiği kendi cezâsı.

(Muhammed Sıddîk bin Saîd)

CEZa ::: Allahü teâlâ âyet-i kerîmelerde meâlen buyurdu ki:

İyiliğin cezâsı ancak iyiliktir. (Tâatleri yapıp, günah olan şeyleri terk etmenin karşılığı pekçok sevâbdır.) (Rahman sûresi: 60)

Kim bir hayırlı ve güzel amelle (işle) gelirse, ona, on misli sevâb verilir. Kim de bir günâh ile gelirse (eğer af olunmazsa), ona ancak misli ile (günâhı kadarla) cezâ edilir. Onlar (sevapları noksanlaştırılmak veya cezâları artırılmak sûretiyle) haksızlığa uğratılmaz. (En'âm sûresi: 160)

Allahü teâlâ onlara zulmetmez. Onlar kendilerine zulmedip, ağır cezâları hak ettiler. (Nahl sûresi: 33)

Allahü teâlâ müslüman olmayanlara namaz kılmasını, oruç tutmasını emretmemiştir. Bunlar, Allahü teâlânın emirlerini almakla (kabûl etmekle) şereflenmemişlerdir. Namaz kılmadığı, oruç tutmadığı için bunlara cezâ verilmez. Bunlar yalnız küfrün (îmânsızlığın) cezâsı olan Cehennem'i hak etmişlerdir. (Abdülganî Nablüsî)

Cezâ suçun büyüklüğüne göre değişir. Suç küçük olur ve suçlu boynunu büküp yalvarırsa, bu suç dünyâ dertleriyle affolunabilir. Fakat, suç büyük, ağır olur ve suçlu inatçı olup saygısızlıkta bulunursa, bunun cezâsı âhirette sonsuz ve çok acı olmak lâzım gelir. (Ahmed Fârûkî)

Gördüğünüz her musîbet ve felâket, kızgınlığın, zulüm ve haksızlık etmenin cezâsıdır. (Abdülhakîm Arvâsî)

Hâşâ zulmetmez kuluna Hüdâsı,
Herkesin çektiği kendi cezâsı.

(Muhammed Sıddîk bin Saîd)

Ceza :::

1. Uygunsuz davranışlarda bulunanlara uygulanan üzüntü, sıkıntı, acı verici işlem veya yaptırım.


2. Suç işleyen bir kimsenin yaşantısına, özgürlüğüne, mallarına, onuruna karşı yasaların öngördüğü yaptırım
   Örnek: ... kimse insan haysiyetiyle bağdaşmayan bir cezaya veya muameleye tabi tutulamaz. Anayasa


3. Suç işleyen bir kimsenin yaşantısına, özgürlüğüne, mallarına, onuruna karşı devletin koyduğu sınırlama.

cezâ ::: karşılık , ceza

cezâ ::: ‬karşılık

cezâ ::: ceza

Ceza ::: Suç işleyen kişilerin karşılaşacakları tepkidir,yani kanunun suç işleyen kimseye uygulanmasını öngördüğü müeyyidedir.

Ceza ::: Suç işleyen kişilerin karşılaşacakları tepkidir,yani kanunun suç işleyen kimseye uygulanmasını öngördüğü müeyyidedir.

ceza ::: müeyyide, yaptırım

ceza :::

CEZA :::