iFADE ::: Anlatmak. Söylemek. * Fayda vermek, fayda tutmak.

ifâde ::: (a. i. c. : ifâdât) : 1) anlatma, anlatış.

ifâde-i cebriyye ::: zoraki ifâde. meramını anlatma; 2) kitaplara yazılan önsöz.

ifâde-i merâm ::: 1) meramını anlatma; 2) kitaplara yazılan önsöz.

ifâde-i nâ-hosnûdî ::: hoşnutsuzluk ifâdesi.

ifâde-i şifâhiyye ::: ağızdan söyliyerek anlatış.

ifâde-i tahrîriyye ::: yazı ile anlatış. 2) ders verme, (bkz. : tedris).

ifâde vü istifâde ::: anlatma ve faydalanma, ["ifâde" nin Arapçadaki mânâsı "faydalanmak" dır].

ifâde ::: anlatım.

İfade :::

1. Anlatım.


2. Deyiş, söyleyiş
   Örnek: Not ettiklerimi bir ağzın ifadesi şekline sokarak size okutacağım. S. M. Alus


3. Bir duyguyu yüz aracılığıyla anlatan belirtilerin bütünü
   Örnek: Sakalı yeni çıkmış yüzünde çocukça ifadeler uçuyordu. S. F. Abasıyanık


4. Tanık ve sanıkların olay hakkında yargı organlarına yaptıkları sözlü açıklama
   Örnek: Onun ifadesini henüz dosyada görmedim. A. İlhan


5. Dışa vurum.

ifâde ::: anlatım , anlatmak , söylem

ifâde ::: ‬söylem

ifâde ::: anlatım

ifâde ::: dile getirme

İfade ::: Anlatma; anlatış; anlatım

ifade ::: anlatım, tabir

ifade :::

İFADE :::