Yapı :::

1. Barınmak veya başka amaçlarla kullanılmak için yapılmış her türlü mimarlık eseri, bina.


2. Yapma, oluşturma, ortaya konulma, meydana getirme.


3. Canlı bir varlığın ruh veya beden özelliklerinin tümü, bünye, strüktür
   Örnek: Yapısı sağlam, güzel bir erkekti. Y. Z. Ortaç


4. Bütünün bir araya getirilişinde uyulan dizge, strüktür.


5. Ögeleriyle somut bağımlılığı olan bütün.


6. Parçaları ve ögeleri arasında yasaya uygunluk, durağan bağlar ve karşılıklı ilişkiler bulunan dizge veya bütün, strüktür.


7. Yapılmakta olan konut, yol, köprü vb. inşaat.


8. Kayaçların ve onların oluşturdukları katmanlarında yerkabuğu içindeki düzeni, durumu.T. : bünye

Yapı ::: imar hukukunda karada ve suda, sürekli veya geçici, resmî veya özel yeraltı ve yerüstü inşaatı ile bunların ilave, değişiklik ve tamirlerini içine alan sabit ve hareketli tesisler

Yapı ::: (imar hukukunda) karada ve suda, sürekli veya geçici, resmî veya özel yeraltı ve yerüstü inşaatı ile bunların ilave, değişiklik ve tamirlerini içine alan sabit ve hareketli tesisler

Yapı ::: Bir organ yahut vücut parçasını oluşturan öğelerin dizimi.

yapı ::: bina, bünye, kuruluş, mimari, örgü

yapı :::