NAHiR ::: (Nahr. dan) Kesilmiş, boğazlanmış.

NAHiR ::: Burundan hırıltı çıkarma.

NAHiR ::: Çürümüş kemik. * İçine rüzgâr girip çıkmakla öten kemik.

nahîle ::: (a. i.) : huy, tabîat. aSacl-

nahl-i matem, nahl-i tâbut ::: evvelce İran'da,

nâhir ::: (a. i.) : 1) çürüyüp ufalan- ölen Pek Xaşİ1 kimselerin tab"t" üzerine konulan bir çeşit süslü tâç. m, s kemik. 2) hayvan kırımında kemikleri kırıp, nlh|J , Or . Hz_ Mûsâ-n|n Eymen vâdîsi'nde, üze- erıtıp çerviş yağ, yapan kasap. rinde tece||, eden j|âhî n(jr|an görmüş o)duğu m(J.

nahîr ::: (a. s. nahr'den) : boğazlan- kaddeS aöaç- (bkz. : tÛr)-mış, kesilmiş, (bkz. : mezbuh). Üştür-i nahîr :

nâhire ::: (a. i.) : 1) ayın birinci günü.

nahle ::: (a. i.) : 1) ı, bir fidan. 2. 2) ayın sonu, son gecesi. bir tane hurma ağacı.

nahîre ::: (a. i.) : ayın ilk günü veya nahle 4) (a. i.) : bir tek arı. ' son gecesi.

nahliyye ::: (a. i.) : bot. hurmalar,

nâhis ::: (a. i.) : kıtlık yılı. fr. palmiers.

nahîs ::: (a. s.) : 1) uğursuz, yümün-

nahir ::: (nahr , dan) kesilmiş , boğazlanmış , burundan hırıltı çıkarma , çürümüş kemik , içine rüzgar girip çıkmakla öten kemik

nâhir ::: (a. i.) 1) çürüyüp ufalan- ölen Pek Xaşİ1 kimselerin tab

nahîr ::: (a. s. nahr'den) boğazlan- kaddeS aöaç- (bkz. : tÛr)-mış, kesilmiş, (bkz. : mezbuh). Üştür-i nahîr :

NAHİR :::