MEVHUM ::: Aslı olmayıp evham mahsulü olan. Vehim.

mevhum ::: (a. s. vehm'den.) : vehmolunmuş, aslı, esâsı yokken zihinde kurulmuş olan, kuruntuya dayanan.

mevhum ::: kuruntu ürünü.

MEVHuM ::: Dışarıda bir şeyi görmek tatlı geldiği gibi, onun aynadaki hayâlini görmek de tatlı gelmekte, sevilmektedir. Hâlbuki, o şeyin kendisi dışarda vardır. Aynada görmek ise, hayâl ve vehim olup, kendisi değildir. Fakat tesirleri ve işleri birbirlerine benzemektedir. Allahü teâlâ, lutf ve ihsân ederek, mevhûm olan şeylerin tesirlerini, mevcûd (var olan) şeylerin tesirlerine, işlerine benzettiği için, mevhûm olanlarda, mevcûda ihsân edilen (verilen) nîmetlerden pay almak ümidi meydana geldi. (Ahmed Fârûkî)

Mevhum :::

1. Gerçekte olmayıp var sanılan, var diye düşünülen, kuruntuya dayanan, vehmolunmuş
   Örnek: Onun mevhum bir büyüklüğe bile tahammülü olamazdı. M. C. Kuntay

mevhûm ::: asılsız , hakikatte olmayan

mevhum ::: gerçekte olmadığı halde var sayılan , kuruntu ürünü , aslı olmayıp evham mahsulü olan , vehim

mevhûm ::: ‬vehmedilmiş

mevhûm ::: asılsız

mevhûm ::: kuruntuya dayalı

Mevhûm ::: Varsayılan; var olarak kabul edilen; kuruntuya dayanan

mevhum ::: (a. s. vehm'den.) vehmolunmuş, aslı, esâsı yokken zihinde kurulmuş olan, kuruntuya dayanan.

Mevhûm ::: Varsayılan; var olarak kabul edilen; kuruntuya dayanan

mevhum :::

MEVHUM :::