MüSNED ::: (C.: Mesânid) İsnad edilmiş, nisbet edilmiş olan. * Gr: Haber (yüklem). Meselâ: "Bu yazı güzeldir" cümlesindeki (güzeldir) kelimesi gibi. * Edb: Açık olmayan heceye (kapalı heceye) de müsned denir. * Ehl-i Hadis ıstılahınca: Müsned; içindeki metinler, senetleri ile mezkur olan hadis kitabı demektir. Müellifin her sahabeden gelen rivâyetleri kendine kadar olan isnadları ile bir yere toplamak sureti ile vücuda getirdiği kitabdır. Doksana yakın Müsned olan Hadis kitabları vardır, bunların en mu'teberi Müsned-i Ahmed İbn-i Hanbel'dir. Sadece Müsned denildiğinde Ahmed İbn-i Hanbel'in Müsned kitabı kasdedilir. (Bak: İmam-ı Hanbelî)

mesned ::: (a. i. c. : mesânid) : 1) isnâdedilen, dayanılan şey. 2) rütbe, derece, paye, makam.

mesııed-i meşihat ::: şeyhislâmlık mertebesi, mevkii.

mesned-i sadiret-i uzmâ ::: sadrazamlık mevkii.

müsned ::: (a. s. sened'den) : 1) îsnâd edilmiş, nisbet edilmiş. 2) gr. *yüklem, fr. predicat.

müsnid ::: (a. i.) : 1) söyliyene isnâd-olunan söz. 2) zaman, dehr.

müsned ::: isnat edilmiş, dayandırılmış.

mesned ::: dayanak , makam

müsned ::: isnad edilmiş

mesned ::: ‬dayanak

mesned ::: makam

müsned ::: (a. s. sened'den) 1) îsnâd edilmiş, nisbet edilmiş. 2) gr. *yüklem, fr. predicat.

müsnid ::: (a. i.) 1) söyliyene isnâd-olunan söz. 2) zaman, dehr.

MÜSNED :::