Müstear ::: (a. s. âriyyet'den) : 1) eğreti [alınmış] , takma [ad] '. Nâm-ı müsteâr : takma ad, eğreti ad [endini belli etmemek üzere alınır] . Hayât-ı müsteâr : [muvakkat olan] dünyâ ömrü. 2) müz. Türk müziğinin tahmînen iki buçuk ve nihâvet üç asırlık bir mürekkep makamıdır. Segâhdan yegâne farkı, "müsteâr dörtlüsü" denilen segah perdesindeki uşşak dörtlüsü (segâtı, nim-hicaz, neva, dik-hisar) ı kullanmasındadır. Segah perdesinde durur; güçlüsü segah gibi neva (re) dir. Aynen segâh'ta olduğu gibi şu arızalarla donanır : "si" koma bemolü, "mi" koma bemolü, "fa" bakıyye diyezi. Segâh'ın "lâ" bakıyye diyezi ve segah perdesindeki uşşak dörtlüs

müsteâr ::: emanet alınan şey , takma ad , iğreti olarak duruş , takma , (ariyet , den) kendi malı olmayan , iğreti alınmış , emaneten alınmış olan , kendini belli etmemek için kullanılan takma bir isim

Müstear ::: (a. s. âriyyet'den) 1) eğreti [alınmış] , takma [ad] '. Nâm-ı müsteâr : takma ad, eğreti ad [endini belli etmemek üzere alınır] . Hayât-ı müsteâr : [muvakkat olan] dünyâ ömrü. 2) müz. Türk müziğinin tahmînen iki buçuk ve nihâvet üç asırlık bir mürekkep makamıdır. Segâhdan yegâne farkı,