MüRüVVET ::: İnsaniyet. İnsanlığa uygun olan şeyi yapmak. Güzel ve iyi şeyleri alıp, kötü şeyleri ve hâlleri bırakmak. * Ana baba saadeti. * Mertlik, yiğitlik. * Reculiyet.

Mürüvvet ::: (a. i.) : 1) insaniyet, mertlik, yiğitlik. 2) cömertlik, iyilikseverlik. 3) kadın adı.

mürüvvet ::: insaniyet, mertlik.

MüRüVVET ::: Her kim insanlarla muâmele ederken onlara zulüm etmezse, onlarla konuşurken yalan söylemezse, onlara verdiği vaadi yerine getirirse, mürüvveti tam, adâleti açık, dostluğu vâcib olur. (Hadîs-i şerîf-Edeb-üd-Dünyâ ved-Dîn)

Haram işlememek, günâhlardan sakınmak, insaf ile hüküm vermek, zulm etmemek, hakkı olmayana göz dikmemek, kölesi olmayan kimseyi karşılıksız çalıştırmamak, zayıfa karşı kuvvetliye yardım etmemek, alçak olanı şerefliye tercih etmemek, vebâl ve günâh olan şeylere sevinmemek, kötü isim yapacak olan hareketlerde bulunmamak mürüvvetin şartlarındandır. (İmâm-ı Mâverdî)

Mürüvveti bulunmayanın ibâdeti kâmil (olgun) değildir. (Dâvûd-i Tâî)

Kimim var hazretinden gayri arz eyleyeyim hâlim,
Yüce zâtına âiddir mürüvvet, yâ Resûlallah!

(Adlî)

Malı, şerîatin ve mürüvvetin uygun görmediği yerlere dağıtmaya, isrâf veya tebzîr denir. (Birgivî)

Mürüvvet :::

1. Bir ailede çocukların doğumu, sünneti, evliliği, iyi bir göreve geçmeleri vb. olaylardan duyulan mutluluk, sevinç.


2. Cömertlik.


3. Yiğitlik, mertlik.


4. İnsanlık, cömertlik, iyilikseverlik.

mürüvvet ::: mertlik , insanlık , insaniyet

mürüvvet ::: ‬insanlık

mürüvvet ::: iyilik

Mürüvvet ::: (a. i.) 1) insaniyet, mertlik, yiğitlik. 2) cömertlik, iyilikseverlik. 3) kadın adı.

mürüvvet ::: sevinç

MÜRÜVVET :::