KUNUT ::: Yatsı veya sabah namazlarında ayakta okunan duâ. İbadet. Duâ. Taat. Şükür eylemek. * Namazda dünya kelâmından imsak eylemek, yani kendini tutup konuşmamak.(Kunut, birşeye o suretle devam ve mülâzemet edip durmaktır ki, taat, huşu, sükut, kıyam mânalarını tazammun eder ve lisanımızda, divan durmak tâbir edilir. Bunun için kunut taattir, kunut tul-i kıyamdır, kunut sükuttur, kunut huşu ve hafd-ı cenah ve sükun-ı etraftır diye çeşitli nokta-i nazardan târif edilmiştir. Bir hadis-i şerifte "Efdal-üs salâti tul-ül kunut" buyurulmuştur ki, kıyam demektir. Binaenaleyh namazda kıyam ve kıraeti, duayı veya huşu ve sükutu uzatmağa da kunut denilir. E.T.)

KUNUT ::: Ümidsizlik. Ye'se kapılma.

kenûd ::: (a. s.) : 1) nankör, iyilik bilmez. 2) âst, günahkâr. 3) pinti, tamahkâr. (bkz. : bahîl, hasîs).

kunût ::: (a. i.) : ümitsizlik, ye'se kapılma, (bkz. : nevmîdî, ye's).

kunût ::: (a. i.) : 1) ibâdet, (bkz. : tâat). 2) yatsı namazından sonra kılınan vasalât-ı vitir denilen üç rekâtlık namaz.

kunut duası ::: vitir namazının son rek’atında okunan duâ.

künûd ::: (a. i.) : nankörlük.

kunut ::: yatsı veya sabah namazlarında ayakta okunan dua , ibadet , dua , taat , şükür eylemek , namazda dünya kelamından imsak eylemek , yani kendini tutup konuşmamak , ümidsizlik , ye'se kapılma

kenûd ::: (a. s.) 1) nankör, iyilik bilmez. 2) âst, günahkâr. 3) pinti, tamahkâr. (bkz. : bahîl, hasîs).

kunût ::: (a. i.) ümitsizlik, ye'se kapılma, (bkz. : nevmîdî, ye's).

künûd ::: (a. i.) nankörlük.

KUNUT :::