KALP ::: t. Hileli. Sahte. Taklit. * Yalandan cesaret satan korkak adam. * Yalancı. Kendisine güvenilmez olan.

kalb ::: (a. i. c. : kulûb) : 1) yürek. 2) yürek hastalığı. 3) gönül. 4) mec. her şeyin ortası, ehemmiyetli, alıcı noktası.

kalb-i âhenîn ::: demirden yürek, demir gibi sağlam kalb.

kalb-i hâbîcfe ::: uyumuş kalb.

kalb-i hâbide-l cihan ::: cihanın uyumuş kalbi.

kalb-i harâb ::: harap gönül.

kalb-i mecruh ::: yaralı gönül.

kalb-i meftOr ::: bezgin gönül.

kalb-i metruk ::: terkedilmiş, bırakılmış gönül.

kalb-i muntazam ::: ed. harfleri ters okunduğu zaman da bir mânâ çıkan kelime : "reşat, taşer. . " gibi.

kalb-i muztarib ::: ıztıraplı kalb.

kalb-i nâ-şSd ::: kederli, hüzünlü gönül.

kalb-i selîm ::: temiz gönül. 5) değiştirme; çevirme, (bkz. : tahvil, tebdîl). 6) gr. harflerin yer değiştirmesi; meselâ : [vav müteharrik, mâ-kabli meftuh olursa, vav yaya kalb olur : vecede, ye-cidü. . gibi]

kalb-i ba'z ::: ed. metatezli kelimeler : "ihmâl imhâl. . " gibi.

kalb-ül-akreb ::: astr. semânın kuzey yarım ktiresinde görülebilen Akreb burcunun en parlak yıldızı, Antares, lât. alpha Scorpius.

kalb-üi esed ::: astr. arslan burcunun en parlak yıldızı, (Regulus) ; fr. : Regulus, lât. alpha Leo.

kalbî ::: (a. s.) : 1) kalbe mensup, kalble ilgili. Emrâz-ı kalbiyye : kalb hastalıkları. 2) içten, gönülden. Kalbiyy-üş-şekl : yürek biçi minde olan.

kalp ::: sahte.

Kalp :::

1. Göğüs boşluğunda, iki akciğer arasında, vücudun her yanından gelen kanı akciğerlere ve oradan gelen temiz kanı da vücuda dağıtan organ, yürek
   Örnek: Bak ellerim nasıl titriyor, bak alnım nasıl yanıyor, bak kalbime nasıl çarpıyor. Y. K. Karaosmanoğlu


2. Kalp hastalığı.


3. Sevgi, gönül.


4. Bir ülkenin, bir kuruluşun işleyiş, yönetim ve varlığını sürdürme bakımından en önde gelen yeri.


5. Duygu, his


6. Bir durumdan başka bir duruma çevirme, dönüştürme.


7. Düzme, sahte, geçmez (para).


8. İşe yaramaz, tembel.


9. Yalancı, kendine güvenilmeyen


10. bk. yürek

kalb ::: gönül , yürek , değiştirme

kalp ::: sahte , hileli

kalb ::: ‬yürek

kalb ::: gönül

kalb ::: ‬değiştirme

kalbî ::: (a. s.) 1) kalbe mensup, kalble ilgili. Emrâz-ı kalbiyye : kalb hastalıkları. 2) içten, gönülden. Kalbiyy-üş-şekl : yürek biçi minde olan.

Kalp ::: Göğüste, bütün vücu­da kan pompalayan, kas­tan oluşan, içi boş organ.

kalp ::: duygu, gönül, hatır, his, sadır, sahte, sevgi, tembel, yürek

KALP :::