SEVR ::: Öküz, boğa. * Koz: Boğa burcu. * Dünyaya müekkel melâikeden birisinin ismi. (Bak: Sahretullah)

sevr ::: (a. i. c. : esvâr, sivere, sîrân, sîre, siyere, siyâr, siyâre) : 1) öküz, boğa. (bkz : gâv, gâve). 2) astr. boğa burcu, semânın kuzey yarım küresinde 'bulunan bir burç. [Dübb-i Ek-ber'in "alpha" yıldızını Ayyuk'a birleştirdikten sonra hemen ona yakın bir mesafe ile mailen gidilecek olursa kırmızı renkli bir yıldıza tesadüf olunur ki, bu yıldız sevr burcunun en parlak yıldızı olan "Ayn-üs- sevr" veya "E-d-deberân" dır] , tat. : Taurus; fr. Taureau. [arapçada : "reis" mânâsında da kullanılır.]

"); sûr ::: (a. i. c. : esvâr, sîrân) : şehrin etrafına çekilen yüksek duvar, kale, hisar. Dâhil-i sûr : şehir içi. Hâric-i sûr : şehir dışı.

sûr-i sultanî ::: Topkapr'sarayını karadan çeviren ve Bizans surlarına bitişen sûr.

sûr ::: (f. i.) : 1) düğün, (bkz. : velîme). 2) ziyafet. 3) şenlik.

sûr-i hümâyûn ::: tar. pâdişâhların erkek çocuklarının sünnetleri, kızlarının da evlendirilmeleri münâsebetiyle yapılan düğün.

siver ::: (a. i. sûre'nin c.) : sûreler.

sevr ::: öküz , boğa , boğa burcu

sûr ::: hisar , boru , kıyamette üflenecek boru , düğün , şenlik

sevr ::: ‬boğa

sevr ::: öküz

sevr ::: boğa burcu

sûr ::: ‬hisar

sûr ::: ‬düğün

sûr ::: şenlik

sevr ::: (a. i. c. : esvâr, sivere, sîrân, sîre, siyere, siyâr, siyâre) 1) öküz, boğa. (bkz : gâv, gâve). 2) astr. boğa burcu, semânın kuzey yarım küresinde 'bulunan bir burç. [Dübb-i Ek-ber'in

siver ::: (a. i. sûre'nin c.) sûreler.

SEVR :::