SAHR ::: (Sahar - Saharat - Suhur) Kaya. Büyük taş. * Maden kütlesi. * Hazret-i Süleyman (A.S)'in mühürünü çalan ifrit.

SAHR ::: Masharaya almak.

SAHR ::: Örtmek.

sahr ::: (a. i. c. : suhûr) : kaya.

sahr ::: (a. sahre'nin c.) : (bkz. : suhûr).

seher ::: (a. i. c. : eshâr) : 1) tan yeri ağırmadan biraz önceki vakit. Ale-s-seher : sabah erkenden. 2) kadın adı.

sihr ::: (b. i.) : 1) büyü; gözbağcılık, büyücülük, (bkz. : efsun). 2) büyü kadar te'sîri olan şey, fettanlık. 3) şiir ve güzel söz söyleme gibi insanı meftun eden hüner, sanat.

sihr-i helâl ::: (helâl olan büyücülük) : ed. her iki tarafa bağlanması mümkün olan bir ara cümle veya kelimeyi muhtevî mısra veya beytin ruha hoş gelmesi hâli. [Meselâ, Nahîfî'nin : "gül ile hâr ne-dîm oldu yâr ile ağyar* budur hikâyet-i devr ü zemâne ey bülbül" beytindeki "nedîm oldu" cümlesi sihr-i helâl'dir]

sahr ::: kaya

sihir ::: büyü

sihr ::: büyü , sihir

sahr ::: ‬kaya

sihir ::: ‬büyü

sihr ::: ‬sihir

sihr ::: büyü

sahr ::: (a. i. c. : suhûr) kaya.

sahr ::: (a. sahre'nin c.) (bkz. : suhûr).

seher ::: (a. i. c. : eshâr) 1) tan yeri ağırmadan biraz önceki vakit. Ale-s-seher : sabah erkenden. 2) kadın adı.

SAHR :::