RiCAL ::: (Recül. C.) Erkekler, er kişiler. * Mevki sahibi kimseler, devlet adamları. * Yaya olanlar.

rical ::: (a. i. recül'ün c.) : 1) erkekler. 2) (râcil'm c.) : yayan, yaya olanlar. 3) belli mevki sahibi kimseler. ricâl-i ayn-üt-tahakküm ve-z-zevâid : tas. Bir kısım evliya.

ricâl-i devlet ::: devlet ricali, devletin ileri gelenleri.

ricâl-i dudmân-ı bektâsiyan ::: tar. Yeniçeri ocağının yüksek rütbeli subayları.

ricâl-i gayb,ül-gayb ::: her devirde olan fakat görülmiyen ve Allah'ın emirlerine göre insanları idareye çalışan mübarek kimseler.

ricâl-i ilâhiyye ::: tas. manevî kudret ve kuvvet sâhibî olan evliya.

ricâl-ullah ::: tas. manevî kudret ve kuvvet sahibi olan evliya.

ricâl-ül-feth ::: tas. bir kısım manevî kudret sahipleri.

ricâl-ül-mennân ::: tas. evliyanın bir kısmı.

ricâl-üt-taht-el-esfel ::: tas. evliyanın bir kısmı.

ricâl ::: erkekler.

Rical :::

1. Erkekler.


2. Yüksek makamlardaki devlet adamları
   Örnek: Kendisi II. Abdülhamit devri ricalinden olmakla beraber bu servete hiçbir şey ilave etmedi. Y. K. Karaosmanoğlu


3. 1. Erkek(ler). 2. Devlet büyükleri.

ricâl ::: erkekler , adamlar , üst düzeyde bulunanlar , yaya olanlar , mevki sahibi kimseler

ricâl ::: ‬erkekler

ricâl ::: üst düzeyde bulunanlar

RİCAL :::