hatib ~ حطیب
Redhouse Sözlüğü - hatib ~ حطیب maddesi. Sayfa: 792 - Sira: 2
1880 yılı, Redhouse Türkçe İngilizce sözlüğü hatib - حطیب ingilizce anlamı, حطیب - hatib osmanlıca ne demek. İngilizce osmanlıca sözlükte حطیب - hatib kelimesi nasıl geçiyor. hatib osmanlıca nasıl yazılır. hatib nedir, hatib ne demek arapca yazılışı.
حطیب means in Ottoman Turkish. What does that mean in the Ottoman language حطیب. حطیب attoman turkish I mean, حطیب What is the meaning of the word, what does it mean in turkish حطیب, Ottoman Turkish English Dictionary
حطیب ما هي الكلمات الإنجليزية تعني؟ حطیب تعني باللغة الإنجليزية. حطیب ماذا يعني في اللغة العثمانية. حطیب ماذا يعني التركي. العثماني قاموس اللغة الإنكليزية. قاموس اللغة الإنجليزية حطیب
حطیب چه کلمات انگلیسی چیست؟ حطیب به معنای انگلیسی. حطیب چه در زبان عثمانی بود. حطیب به چه معنی است ترکی. واژه نامه انگلیسی عثمانی. فارسی انگلیسی فرهنگ لغت حطیب
hatib ~ حطیب güncel sözlüklerde anlamı:
HATiB ::: Hitâbeden. Söz söyleyen. Cemaate, topluluğa karşı güzel söz söyleyen kimse. * Câmi'de müslümanlara dini nasihatlar ve güzel sözlerle hitâbeden vazifeli zat.
HATiB ::: Mânalı ve fâideli, güzel söz söyleyen. Güzel, düzgün konuşan.
HATiB ::: Odunu çok olan kimse.
hâtib ::: (a. s.) : hitabeden, söz söyliyen.
hatîb ::: (a. i. c. : hutebâ) : camide hutbe okuyan. 2) güzel, düzgün konuşan kimse, (bkz. : nâtıka-perdâz).
hatîb ::: konuşmacı, hatip.
HATiB ::: Bir kimse gusl abdesti alır, sonra Cumâ'ya gelir, kendisine mukadder (farz) olan namazı kılar, sonra hatîb hutbesini bitirinceye kadar susar, sonra imâmla berâber namaz kılarsa, onunla diğer Cumâ arasındaki günahları ile berâber, üç günlük fazlasının günâhları da afv ve mağfiret olunur. (Hadîs-i şerîf-Meşârık)
Hutbe ile namaz arasında hatîb efendinin, dünyâ işlerinden söylemesi tahrîmen mekrûhtur (harâma yakın günahtır). (İbn-i Âbidîn)
hatîb ::: hatip
hatib ::: hitabeden , söz söyleyen , cemaate , topluluğa karşı güzel söz söyleyen kimse , cami'de müslümanlara dini nasihatlar ve güzel sözlerle hitabeden vazifeli zat
hatîb ::: hatip
hâtib ::: (a. s.) hitabeden, söz söyliyen.
hatîb ::: (a. i. c. : hutebâ) camide hutbe okuyan. 2) güzel, düzgün konuşan kimse, (bkz. : nâtıka-perdâz).
HATÎB :::
HATİB :::