BiD ::: Yok olma.

BiD ::: f. Söğüt ağacı.

bed ::: (a. i.) : başlama, başlayış.

bid ::: (a. e.) : Arapçada'ki bi- edatınınd, t ile başlıyan kelimelere katıldığı zamanki şekli olup kelimeyi zarf yapar.

Bi-d-da'vâ ::: dâva ederek.

Bi-t-tedrîç ::: tedricen.

bîd ::: (f. i.) : sögütağacı. (bkz. : saf-sâf).

bîd-i giryân, bid-i mecnûn, bîd-i nâlân, bîd-i piyade, bîd-i revân, bîd-i sernigûrv bot ::: ağlıyan söğüt, salkımsöğüt.

"); büd ::: (f. s.) : 1) sahip. 2) i. maşa. (bkz. : büde2.

Bid :::

1. f., i. müzayedede fiyat arttırmak; (briç), deklarasyon yapmak; teklif vermek; i. teklif; kalkışma, teşebbüs; (briç) deklarasyon. bideler i. teklif veren kimse;(briç) deklarasyon yapan kimse. bidding i. müzayedede fiyat artırma; (briç); deklarasyon serisi. bid in açık artırmada mal sahibi hesabına fiyat yükseltmek. bid up açık artırmada fiyat artırmak.


2. f.,i. emretmek, kumanda etmek; demek, söylemek; davet etmek; i., k. dili davet. bid fair ihtimal dahilinde olmak. bid farewell veda etmek. do as one is bid boyun eğmek, itaat etmek. bidding i. emir; davet, arzu.

bed ::: kötü , çirkin

bîd ::: söğüt

bid ::: yok olma , söğüt ağacı

bed ::: ‬kötü

bîd ::: ‬söğüt

bed ::: (a. i.) başlama, başlayış.

bîd ::: (a. i.) yok olma. (bkz. : beyâd, büyûd, beydûdet).

büd ::: (f. s.) 1) sahip. 2) i. maşa. (bkz. : büde2.

BİD :::