BaZ ::: f. Doğan. Yırtıcı kuş. Av kuşu. * Açık. * Ayırma. Temyiz etme. * İniş.

BAZ ::: f. Yeniden, tekrar oynatan, oynayan, geri ve arka tarafa doğru... gibi manalara gelir. Kelimenin sonuna veya baş tarafına getirilerek kullanılan bir "ek" dir. Meselâ: Ateşbâz : Ateşle oynayan.

baz ::: bec

"); bâz ::: (. zf.) : 1) geri, gerisin geriye. 2) tekrar, yeniden.

bâz ::: (f. i.) : 1) doğan [kus], şehbaz, şahin. 2) s. açık. Ser-bâz : başı açık. 3) s. oy natıcı, oynıyan. Âteş-bâz : ateşle oynıyân; Cân-bâz : canı ile oynıyan, canbaz, fr. acrobate. Kumar-bâz : kumar oynıyan, kumarcı.

bâz-ül-Eşheb ::: Hz. Abdül-Kadir-i Geylânî'nin lâkabı.

bâz ::: oynayan, yapan.

Baz :::

1. Temel, esas.


2. Taban.


3. Bir asitle birleştiğinde bir tuz oluşturan madde, esas.


4. 1. Herhangi bir şeyin temeli veya en küçük parçası, bileşiğin ana maddesi. 2. Kimyada tuzun asit olmayan kısmı veya tuzların oluşumu için asitlerle birleşmiş madde veya bir çözeltide hidrojen iyonu (proton) alan madde.İng.: base Biyo

bâz ::: açık , tekrar , doğan , oynayan

bâz ::: ‬tekrar

bâz ::: açık

bâz ::: doğan

bâz ::: (. zf.) 1) geri, gerisin geriye. 2) tekrar, yeniden.

baz ::: temel

BAZ :::

BÂZ :::