ASHaB ::: (Eshâb) (Sahib. C.) Arkadaş olanlar. Sahip olanlar, kullanma yetkisine sahip kişiler. * Halk, ahali. * Sahabeler, yani Peygamberimiz Hz. Muhammed'i (A.S.M.) görmüş ve mü'min olarak ona ve onun mesleğine bağlı kalmış olan zatlar. Bu kişiler, insanlık, doğruluk ve her türlü faziletlerde en ileri seviyede bulunan şahsiyetlerdir.Onlar Peygamberimizi (A.S.M.) her an yakın alâka ile takip ederler ve O'na, her cihetle ittibaa çalışırlardı. Dâima sıdk ve sadakatten, doğruluk ve faziletten ayrılmamak cehdi içinde idiler. İslâmiyetin neşir ve tâmimi için her çeşit fedakarlıktan çekinmezlerdi. Risale-i Nur Külliyatından Mektubat isimli eserde denildiği gibi: "Âl ve Ashâb nâmında bu zevat-ı kirâm, nev-i beşerin enbiyadan so a ferâset ve dirâyet ve kemâlâtla en meşhur, en muhterem, en nâmdar, en dindar ve en keskin nazarlı tâife-i azimesi" dirler.(R.A.)

ashâb ::: (a. i. sâhib'in c.) : (bkz. : es-hâb).

eshâb ::: (a. s. sâhib ve sahbın c.) : 1) sahipler, mâlik ve mutasarrıf olanlar, (bkz. : sâhib). 2) Peygamberimizi görmek ve sohbetine erme. k şerefini kazanmış kimseler.

eshâb-ı Bedr ::: Bedir Gazâsı'nda Peygamberimizin maiyetinde bulunan îman sahibi kimseler, [bunların bâzı kaynaklara göre (305. bâzı kaynaklara göre de (313) olduğu bildiriliyor].

eshâb-ı câh ::: rütbe sahipleri.

eshâb-ı devlet ::: 1) servet sahipleri, zenginler; 2) ileri gelenler.

eshâb-ı ferâiz ::: huk. terekeden kendilerine şer'an muayyen sehim takdîr olunan verese.

eshâb-ı idare ::: idare adamları.

eshâb-ı kalem ::: me'murlar.

Eshâb-ı Kehf ::: Kur'an'da kendilerinden bahsedilen ve bir mağarada uzun müddet uyumuş bulunan kişiler . [Yemlîha, Mekselînâ, Mislînâ, Mernûş, Debernûş, Şârenûş, Kefeştatayyuş, Kıtmîr (köpekleri)]!

eshâb-ı kehânet ü şerâfet ::: kâhinler ve şerefli, itibarlı kimseler.

eshâb-ı kiram ::: Hz. Muhammed (Aleyhisselâm)'in sahabeleri.

eshâb-ı mesâiih ::: resmî dâirelerde işlerini tâkibeden kimseler.

eshâb-ı menâsib ::: Yüksek rütbeli me'murlar.

eshâb-ı muâhaze ::: tenkitçiler, her şeyi tenkit fikri ile düşünenler.

eshâb-ı Nâr ::: Cehennemdekiler.

eshâb-ı rivayet ::: rivâyetçiler. (bkz. : râvî, ruvât).

eshâb-ı sebt ::: "cumartesiciler, cumartesiye bağlı olanlar"; Yahudi kavmi, (bkz. : Sebtiyyûn).

eshâb-ı Suffa ::: Medine'de Mescid-i Nebevî civarında "Suffa" denilen misafirhanede Peygamberimiz tarafından yedirilip içirilen fakir müslümanlar.

eshâb-ı süyûf ::: "kılıç adamları" : askerler.

eshâb-ı tahrîc ::: içtihada muktedir olmayıp mezhep usûl ve kaidelerine vesâir fıkıh hükümlerini ve bunların delil ve mehazlerini kavramış olduklarından sâhib-i mezhepten veya mezhepte müçtehit olan zâtın eshâbından nakledilmiş olup ta birçok cihetlere ihtimâl olan bir muhtemel sözü tafsile ve iki cihete ihtimâli bulunan müphem bir hükmü tavzî-ha ve mevcut olmıyan mes'elelerin hükümlerini mezhep usûl ve kaidelerinden istinbat ve tahrîce muktedir olan kimseler.

eshâb-ı temyiz ::: tahrîc ve tercih kudretini hâiz olmayıp yalnız zâhir-i mezhep ve zâhir-i rivayet ile rivâyet-i nâdireyi tefrika ve mezhepte mevcut kuvvetli rey ve mütâlâa ile zayıf mütalâayı ayırmağa muktedir olan kimseler.

eshâb-ı tercih ::: huk. mezhepte mevcut sözlerden ve rivayetlerden birini diğerine tercih iktidarları bulunan kimseler, [bunlar muhtelif sözler arasından "esas" veya "sahih" olan veyahut hassa veya kıyâsa uygun olan budur gibi tâbirlerle değişik sözlerden birini diğerine terâh ederler].

eshâb-ür-re'y ::: bir emre veya bir maddeye bağ-lanmaksızın, kendi görüşüne ve ölçüsüne göre hükmedenler.

eshâb-ür-rakim ::: Kur'ân'ı Kerîm'in "18" inci sûresinin "9" uncu âyetinde bahsedilen ve bir tefsire göre, isimleri ve nesebleri yazılan levha sahipleri, [bir tefsire göre de "rakîm", kehf'in bulunduğu dağın, vadinin veya Eshâb-ı Kehf'in köpeğinin, yâni kıtmîr adiyle meşhur olan köpeğin adıdır].

ashâb ::: sahipler, sahabeler.

ashâb ::: sahabeler , arkadaşlar , sahipler , dostlar

ashab ::: sahabeler , hz. peygamber'i mümin olarak gören ve o iman üzere ölen kimseler

eshâb ::: sahipler , ashab

ashâb ::: ‬dostlar

ashâb ::: arkadaşlar

ashâb ::: sahipler

eshâb ::: ‬sahipler

eshâb ::: ashab

ashâb ::: (a. i. sâhib'in c.) (bkz. : es-hâb).

ASHÂB :::