iSNAD ::: Bir söz veya haberi birisine nisbet etmek. * Peygamberimiz'in (A.S.M.) sözlerini sırası ile kimlerden nakledildiğini bildirmek. * Bir nesneye, bir şeye dayanmak. * Birisi için, bir şeyi yaptı demek. İftira etmek.

isnâd ::: (a. i. c. : isnâdât) : 1) bir şeyi, birisi için yaptı deme. 2) iftira etme. 3) peygamber sözü olan hadîslerin, sırasiyle kimler tarafından söylenegeldiğini bildirme. 4) gr. müsned (* yüklem) ile müsnediileyh (*özne) arasındaki ilgi. türkçe'de : "-im. -şin, -dim, -dik. . " gibi.

isnâd ::: dayandırma.

iSNaD ::: 1. Söylediği sözü bir başkasına dayandırmak, bir şeyi, birisi için yaptı demek.

Benden işittiğiniz şeyleri rivâyet ediniz. Ancak hakkı söyleyiniz. Kim benim söylemediğimi bana isnâd ederse, onun için Cehennem'de bir ev binâ edilir ve o kimse, o evin içine tıkılır. (Hadîs-i şerîf-Müsned-i Ahmed bin Hanbel)

Bir kimseye küfür isnâd edildiğinde eğer o kimse kâfir değilse, küfür isnâd edenin kendisi kâfir olur. (İbn-i Âbidîn)

2. Hadîs ilminde hadîs-i şerîf metninin sırasıyla kimler tarafından nakledile geldiğini bildirme.

isnâd ::: dayandırma , dayama , yükleme

isnâd ::: ‬dayama

isnâd ::: yükleme

isnâd ::: iftira

İsnad ::: Bir şeyi veya bir işi, birisi için yaptı diyebilme, bir şeye dayandırma, yükleme.

isnâd ::: (a. i. c. : isnâdât) 1) bir şeyi, birisi için yaptı deme. 2) iftira etme. 3) peygamber sözü olan hadîslerin, sırasiyle kimler tarafından söylenegeldiğini bildirme. 4) gr. müsned (* yüklem) ile müsnediileyh (*özne) arasındaki ilgi. türkçe'de :

İsnad ::: Bir şeyi veya bir işi, birisi için yaptı diyebilme; bir şeye dayandırma; yükleme

isnad :::

İSNAD :::