amâ ::: (a. i.) : 1) körlük, görmezlik; manevî körlük, bilgisizlik. 2) yağmur bulutları.

ammâ ::: (a. e.) : 1) ama, fakat, lâkin, ancak; şu kadar ki, o kadar ki, öyle ki. 2) çokluk bildirir : Amma yaptın hâ. Amma sıkıntı çektik ha.

âmâ ::: kör.

Ama :::

1. Çelişkili ve tutarsız iki cümleyi birbirine bağlamaya yarayan bir söz, amma
   Örnek: Para kazanmayı hiç sevmiyordu ama hesapsız harcamaya bayılıyordu. N. Cumalı


2. Uyarma veya şartlı bir ifade niteliğinde olan bir cümleyi, başka bir cümleye bağlamaya yarayan bir söz
   Örnek: İnanmam ama fırsat bulursam, baktırmadan da yapamam. K. Tahir


3. Beklenmeyen bir sonucu anlatan iki cümleyi onun sebebi durumunda olan cümleye bağlayan bir söz
   Örnek: Gerçi Miralay bey bu suretle tekrar hatıralarına dalıp derdini unutur ama onu gece yarılarına kadar dinlemek fedakârlığı da yine bize düşer. H. Taner


4. Bir yargıyı veya bir buyruğu pekiştirmek için de kullanılan bir söz.


5. Bazen dikkati çekmek için cümlenin sonuna getirilen bir söz
   Örnek: Gerçi, vekillerden bazıları yerli yerinde duruyordu ama! Y. K. Karaosmanoğlu


6. Görme engelli.

âmâ ::: kör

ammâ ::: ama

ammâ ::: ‬ama

amâ ::: (a. i.) 1) körlük, görmezlik; manevî körlük, bilgisizlik. 2) yağmur bulutları.

ammâ ::: (a. e.) 1) ama, fakat, lâkin, ancak; şu kadar ki, o kadar ki, öyle ki. 2) çokluk bildirir : Amma yaptın hâ. Amma sıkıntı çektik ha.

ama ::: fakat

ama ::: lakin, yalnız

âmâ ::: görme engelli, kör