BUN ::: f. Nihâyet, dip. * Kolay, suhûletli. * Rahim. * Temizlenmiş olan koyun bağırsağı.

"); ben ::: (f. i.) : 1) harman, ekin. 2) bağ. 3) çitlenbik.

bin ::: (a. i. c. : benî) : oğul. Bin Mehmed : Mehmed'in oğlu.

"); bün ::: (f. i.) : esas, kök, temel, dip; son.

bün-i hisar ::: kalenin dibi.

bünn ::: (a. i.) : 1) Yeınen'de yetişen kahve ve ağacı. 2) Arabistan'da kahve ağacının yapraklarından ve henüz olmamış meyvasından yapılan bir çeşit turşu ve salata.

Bun :::

1. Sıkıntı
   Örnek: Soluğunu kesen acı, göğsünü sıkıştıran bun sancılarına benzemiyordu. A. İlhan

bin ::: oğul

bün ::: kök , dip , temel

bun ::: nihayet , dip , kolay , suhuletli , rahim , temizlenmiş olan koyun bağırsağı

bin ::: ‬oğul

bün ::: ‬kök

bün ::: dip

bün ::: temel

ben ::: (f. i.) 1) harman, ekin. 2) bağ. 3) çitlenbik.

bin ::: (a. i. c. : benî) oğul. Bin Mehmed : Mehmed'in oğlu.

bûn ::: (f. s.) 1) kolay. 2) i. dip, nihayet. 3) i. temizlenmiş koyun barsağı. 4) i. rahim.

bünn ::: (a. i.) 1) Yeınen'de yetişen kahve ve ağacı. 2) Arabistan'da kahve ağacının yapraklarından ve henüz olmamış meyvasından yapılan bir çeşit turşu ve salata.

Bun ::: Kanda üre,azot;böbrek fonksiyonunun yeterli olup olmadığını belirlemek için yapılan bir test

bun ::: sıkıntı

BUN :::