eşekk ::: (a. s.) : çok şek sahibi, fazla tereddüdeden.

eşk ::: (f. i.) : gözyaşı, (bkz. : dem', sirişg).

eşk-i sürür ::: sevinç gözyaşı.

eşk-i şâdî, eşk-i şîrîn ::: sevinçten dökülen gözyaşı, sevinçle ağlayış.

eşk-i tahassür ::: tahassürden, hasretten, ayrılıktan dolayı akan gözyaşı.

eşk-i tarab ::: sevinç ile ağlayış, sevinç ile dökülen gözyaşı.

eşk-i teessür ::: teessürden akan gözyaşı.

Eşik :::

1. Bir tepkinin başlamasında, ortaya çıkmasında etkili olan ruhsal, fizyolojik nokta.


2. Telli çalgılarda üzerine tellerin bindiği köprü.


3. Karalar üzerinde veya deniz diplerinde birbirine komşu iki çukurluğu ayıran tümsek biçiminde, üzeri çoğu kez düz kabartılar.


4. Başlangıç yeri, başlangıç noktası, yakını.


5. Kapı ağzında basamağın konulabileceği yer


6. Kapı boşluğunun alt yanında bulunan alçak basamak
   Örnek: Sofaya açılan kapının eşiğine gelmişti. T. Buğra


7. 1. Sinirlerde impulsun başladığı zar potansiyelinin kritik değeri. 2. Bir olayın olabilmesinden önce ulaşılan değer ya da seviye, ses eşiği gibi.

eşk ::: gözyaşı

eşk ::: ‬gözyaşı

eşekk ::: (a. s.) çok şek sahibi, fazla tereddüdeden.

Eşik ::: Tepkiyi harekete geçiren uyarı seviyesi.

eşik ::: astana, başlangıç