PENçE ::: f. El ayası ile beş parmağın tamamı. * Hayvanların ön ayaklarının parmaklarıyla tırnakları. * Eskiden Şark hükümdarlarının imza yerine ellerini kırmızı boyaya sürüp, kâğıdın üstüne basmalarıyla olan şekil, tuğra. * Mc: Kuvvet. Savlet, satvet.

pençe ::: (f. i.) : 1) pençe, yırtıcı hayvanların ön ayaklarının parmaklariyle tırnakları. 2) mee. zorlu el. 3) meşhur bir çeşit lâle.

pence-i âl-i abâ ::: Hz. Muhammed (Aleyhisselâm), Hz. Alî, Hz. Fâtıme, Hz. Hasan ve Hüseyin isimlerinin el pençesi şeklinde yazılan levhalara verilen bir ad.

pence-i girye ::: bot. salkım söğüt.

pence-i Meryem ::: bot. meryemeli, buhurumeryem.

pençe ::: (f. i.) : (bkz. : pençe). penc-i âhen-destâne : demir el gibi pençe. pençe-i igtisâb : gasp pençesi.

pençe-i kalır ::: kahir pençesi, mahveden el.

Pençe :::

1. Yırtıcı hayvanların ön ayaklarının parmaklarıyla tırnakları
   Örnek: Kuş, beni görünce korktu, pençesinde yılanla havalandı. M. Ş. Esendal


2. Ayakkabının tabanındaki kösele.


3. Etkisinden kurtulmak olanaksız, etkisi çok olan güç
   Örnek: Bu vicdan azabının demirden pençesi yüreğini sıkmaya başlıyordu. Y. K. Karaosmanoğlu


4. El
   Örnek: Bir yumruğunu gırtlağıma dayadı, bir pençesiyle kalbimi kavradı. A. Gündüz

pençe ::: pençe

pençe ::: ‬pençe

pençe ::: el

PENÇE :::